کاوش موضوع تفکر نقادانه

تفکر انتقادی یا تفکر نَقّادانه فرآیند تحلیل حقایق، شواهد، مشاهدات و استدلال‌های موجود به‌منظور رسیدن به نتیجه‌گیری‌های منطقی یا انتخاب‌های آگاهانه است. این فرایند شامل شناسایی فرضیات پنهان، ارائه دلایل برای ایده‌ها و اقدامات، ارزیابی این دلایل با مقایسه دیدگاه‌های مختلف، و بررسی منطقی بودن و پیامدهای احتمالی آن‌هاست. هدف تفکر انتقادی، رسیدن به قضاوتی بر پایه تحلیل و ارزیابی منطقی، شک‌گرایانه و بی‌طرفانه است. در دوران مدرن، استفاده از عبارت «تفکر انتقادی» به جان دیویی بازمی‌گردد که از اصطلاح «تفکر تأملی» استفاده می‌کرد. این نوع تفکر به میزان دانش فرد وابسته است و کیفیتی که یک فرد می‌تواند در تفکر انتقادی از خود نشان دهد نیز بسته به همین دانش پایه متفاوت خواهد بود. فیلسوف ریچارد دبلیو. پل معتقد است که تفکر و تحلیل انتقادی مهارت‌هایی هستند که می‌توان آن‌ها را آموخت یا آموزش داد. به‌کارگیری تفکر انتقادی مستلزم عادت‌های ذهنی‌ای است که خودمحور، خودانضباط، خودنظارتی و خوداصلاح‌گر هستند. چرا که تفکر انتقادی امری طبیعی نیست و باید آن را در خود پرورش داد؛ برای موفقیت در پرسشگری و استدلال، فرد باید مسئولیت این فرایند را بپذیرد. تفکر انتقادی مستلزم تعهدی سخت‌گیرانه برای غلبه بر خودمحوری و جامعه‌محوری است؛ این تعهد منجر به تسلط آگاهانه بر مهارت‌های ارتباط مؤثر و حل مسئله خواهد شد.... بیشتر در ویکی پدیا